ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ

‘Ενα σκαμπό με ψάθινο κάθισμα

Τα υλικά.
Διαστάσεις:
για τα πόδια ύψος 4cm, πάχος 5mm.
τα οριζόντια μήκος 25mm, πάχος 3mm

Φάση πρώτη
Με κόλλα ξυλουργού κολλάμε πόδια σε ζευγάρια.

Φάση δεύτερη.
Μόλις τα ζευγάρια κολλήσουν, τα ενώνουμε προσέχοντας τα ξύλα να είναι παράλληλα και στο ίδια σημεία αντιστοίχισης

το σκαμπό ολοκληρωμένο.

Πλέξιμο της ψάθας – σχηματική παράσταση.

Πλέξιμο της ψάθας – σχηματική παράσταση.

Τις προάλλες έκανα αναζήτηση στο διαδίκτυο για να βρω ιδέες για το κουκλόσπιτο της μικρής. Είναι απίστευτο το τι υπάρχει εκεί πέρα…

Τα σχέδια για το συγκεκριμένο σκαμπό τα βρήκα σε ένα γαλλικό blog, αλλά επειδή οι οδηγίες σχετικά με το πλέξιμο της ψάθας δεν ήταν σαφείς, ψάχνοντας λίγο περισσότερο τις βρήκα σε ένα άλλο blog (στα γαλλικά πάλι), όπου εκεί υπήρχαν αρκετά σχέδια για Αλσατικά έπιπλα, σε μινιατούρα πάντα.

Στις οδηγίες ο blogger χρησιμοποιούσε ξύλο μπάλσα. Εγώ όμως στη δική μου εκδοχή,  χρησιμοποίησα ξύλο κερασιάς. Οι λόγοι είναι απλοί: πρώτο δεν έχω διαθέσιμο ξύλο μπάλσα, δεύτερο έχω ικανή ποσότητα ξύλου κερασιάς φυλαγμένη στη αποθήκη, τρίτον το ξύλο κερασιάς δείχνει πιο όμορφο, ιδιαίτερα αν στο τέλος περαστεί με βερνίκι ξύλου.

Ακολούθησα τα ίδια βήματα κατασκευής. Όμως, επειδή τα ξύλα δεν τα είχα έτοιμα στις διαστάσεις που χρειάζονται, έπρεπε να προσθέσω ακόμα ένα βήμα στην αρχή. Να κόψω δηλαδή με δισκοπρίονο από σανίδα ξύλου κερασιάς τις λεπτές βέργες ξύλου που απαιτούνται για την κατασκευή αυτή. (Ναι, στη γκάμα των εργαλείων μου διαθέτω ένα μικρό δισκοπρίονο).

Για τη διαδικασία αυτή, δηλαδή από μία σανίδα πλάτους 10cm Χ 2,5cm X 50cm να κόψεις λεπτές βέργες πάχους 5X5 mm και 3Χ3 mm δεν θα επεκταθώ. Το μόνο που αξίζει να πει κανείς είναι ότι παράγεται αρκετό λεπτό πριονίδι. Φροντίζεις λοιπόν να κάνεις την όλη δουλειά σε εξωτερικό χώρο (βεράντα) και μετά το πέρας, φροντίζεις να καθαρίσεις και να μην αφήσεις ίχνη…

Το συγκεκριμένο σκαμνάκι δεν το έχω περάσει με βερνίκι, γιατί απλά δεν έχω. Κάποια στιγμή όταν θα βρεθώ σε κατάστημα με χρώματα θα προμηθευτώ με ένα κουτάκι. Για την ιστορία, προσωπικά προτιμώ το ματ βερνίκι και φυσικά το διαφανές. Προστατεύει το ξύλο και αναδεικνύει το φυσικό του χρώμα.

Η ψάθα. Για την ψάθα χρησιμοποίησα σπάγκο. Πρώτα τον έβρεξα και για να μαλακώσει και στη συνέχεια τον πέρασα με κερί. Το κέρωμα – όχι απαραίτητα υποχρεωτικό στη συγκεκριμένη κατασκευή –  βοηθάει στον χειρισμό του νήματος και μετά εμποδίζει να απορροφά υγρασία από την ατμόσφαιρα. Είναι πάγια τακτική των μοντελιστών που φτιάχνουν ιστιοφόρα. Σε μικρότερες κλίμακες, εμποδίζει τις ίνες της κλωστής να φαίνονται (πιο ρεαλιστικό αποτέλεσμα) και δεν συρρικνώνονται με την υγρασία της ατμόσφαιρας.