ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ

Μια τέντα για το παράθυρο

Το παράθυρο. Φαίνεται γυμνό.


Tο άνοιγμα της τέντας θα είναι περίπου 3 cm. Εδώ το σωληνάκι έχει το διπλάσιο μήκος, γιατί θα διπλωθεί για να σχηματίσει τις ακτίνες.


Τα σωληνάκια διπλωμένα σχηματίζουν τις ακτίνες. Η μεσαία ακτίνα έχει μήκος 3 cm.


Η πρώτη συγκόλληση. Στη εξωτερική ορθή γωνία, συγκολλήθηκε εσωτερικά η άλλη γωνία των 45 μοιρών.


Και η μεσαία ακτίνα έχει συγκολληθεί. Οπότε κάθε γωνία είναι 22,5 μοίρες.


Πέντε σωληνάκια μήκους 7,6 cm, όσο και το εσωτερικό πλάτος της τέντας.


Η πρώτη συγκόλληση με τις ακτίνες.


Ο σκελετός της τέντας ολοκληρωμένος.

Ένα σύρμα 0.9 mm συγκολλήθηκε στη κάθε πλευρά, για να γίνει η στήριξη αργότερα στον τοίχο.

Ο σκελετός με τα σύρματα της στήριξης.


Τό τεντόπανο. Ένα παλιό μεταξωτό μαντήλι. Ιδανικό για την περίπτωση: λεπτό με πυκνή ύφανση -άρα κατάλληλο για κατασκευές υπό κλίμακα- και με όμορφα χρώματα.

Η τέντα έτοιμη. Το ύφασμα το κόλλησα με κόλλα για υφάσματα. Την πωλούν σε καταστήματα ειδών ραπτικής .

Η τέντα τοποθετημένη στο παράθυρο. Τρύπησα το ξύλο με τρυπανάκι 1 mm, για να “καρφώσω” τα δύο συρματάκια στήριξης.

Η τέντα τοποθετημένη στο παράθυρο. Το παράθυρο φεγγίζει από τον εσωτερικό φωτισμό.

Για να μην πολυλογώ, κάποια στιγμή έπεσε η ερώτηση: πώς θα ήταν άραγε το παράθυρο αν είχε μια τέντα; Τι τέντα; να, σαν αυτές που μοιάζουν με μπαλόνι.
Το έψαξα λοιπόν, αυτές οι τέντες λέγονται καποτίνες και χρησιμοποιούνται σαν σκίαστρα σε παράθυρα, πόρτες, γενικά όταν υπάρχει περιορισμός στο ανάπτυγμα της τέντας από το κτίριο. Για παράδειγμα, τις τοποθετούν σε καταστήματα, αν τους περιορίζει το στενό πεζοδρόμιο.

Μια τέτοια τέντα αποτελείται από μεταλλικό σκελετό που αποτελείται από πέντε πλαίσια σχήματος Πι και που συνδέονται ακτινωτά. Πάνω στο σκελετό τοποθετείται το ύφασμα.
Η πρόκληση ήταν πώς να κατασκευαστεί ένας τέτοιος σκελετός και μάλιστα μεταλλικός. Ευκαιρία λοιπόν να εξασκηθώ στην ασημοκόλληση. Το υλικό ήταν μπρούτζινο σωληνάκι πάχους 1,5 mm. Οι φωτογραφίες επεξηγούν νομίζω τον τρόπο κατασκευής.

Για τεντόπανο δεν είχα βρει ακριβώς τι υλικό να χρησιμοποιήσω, κατά τη διάρκεια της κατασκευής σκεφτόμουν διάφορες λύσεις, αλλά καμία δεν μου άρεσε. Το υλικό έπρεπε να είναι λεπτό έτσι ώστε να μην είναι εξόφθαλμα εκτός κλίμακας. (Μην ξεχνάμε, η κλίμακα είναι 1:20). Η λύση δόθηκε όταν σκάλιζα τα συρτάρια να βρω κάποιο ύφασμα που θα μπορούσε να είναι κατάλληλο. Βρήκα ένα παλιό μαντήλι από μετάξι, από αυτά που σου χαρίζουν όταν αγοράζεις γραβάτα. Ήταν πολύχρωμο, άρεσε της κόρης, οπότε βρήκε τη χρήση του. Το κόλλησα πάνω στον μεταλλικό σκελετό με κόλλα κατάλληλη για υφάσματα. Τις πωλούν σε καταστήματα ειδών ραπτικής.