Πόρτα και παράθυρα
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η τοποθέτηση πόρτας και παραθύρων σε ένα σπίτι είναι ένα από τα τελευταία στάδια της κατασκευής, μετά οι νοικοκυραίοι μπορούν να μπουν μέσα και να το κατοικήσουν. Το ίδιο αναλογικά συμβαίνει και με ένα κουκλόσπιτο. Μόλις τοποθετηθούν οι πόρτες και τα παράθυρα, δίνει άλλα φτερά στη φαντασία ενός παιδιού, μπορεί πλέον να μπει και να κατοικήσει με το παιχνίδι του… Ήδη μετά από αυτό, έφτιαξε και ένα χαλάκι για την είσοδο. Όχι παίζουμε…
Η κατασκευή της πόρτας χωρίστηκε σε δύο φάσεις. Πρώτα έπρεπε να κόψω την ξυλεία που θα χρησιμοποιούσα για την κάσα της πόρτας και μετά για τα πλαίσια των παραθύρων. Το προφίλ ατών των ξύλων έπρεπε να είναι σε σχήμα Γάμα, για να μπορεί να υποδεχτεί το φύλλο της πόρτας. Η ξυλεία που χρησιμοποίησα ήταν ξύλο κερασιάς, κατάλληλο για λεπτές κατασκευές αφού όταν το κόβεις δεν αφήνει σημάδια και δεν δημιουργεί σκλήθρες. Αυτή είναι και η ποιο βρώμικη φάση, αφού δημιουργεί αρκετό πριονίδι. Επιπρόσθετα, απαιτεί και προσοχή, επειδή γίνεται χρήση δισκοπρίονου, όπως απαιτούν άλλωστε όλα τα εργαλεία. Η δεύτερη φάση ήταν καθαρά θέμα ακριβούς μέτρησης, κοψίματος των μικρών κομματιών και η συναρμολόγηση τους. Το φύλλο της πόρτας αποτελείται από δρύινες λωρίδες κολλημένες μεταξύ τους και στην άλλη πλευρά κάθετα, κόλλησα λεπτά φύλλα ξύλου κερασιάς. η πλευρά αυτή θα είναι η εσωτερική. Η προσέγγιση αυτή έγινε γιατί ήθελα ένα σχετικά μικρό πάχος (4mm) για να εφαρμόζει χωρίς να προεξέχει στην κάσα της πόρτας. Τα δρύινα ξύλα τα είχα ήδη κομμένα, από την κατασκευή του παρκέ. Τα φύλλα κερασιάς πάχους ενός χιλιοστού περίπου ήταν υποπροϊόν κοπής ξύλου από προηγούμενο πρότζεκτ. Μόλις έφτιαξα το φύλλο της πόρτας, το έτριψα με ψιλό γυαλόχαρτο, και μετά το γυάλισα με κερί. Οπτικά τουλάχιστον, το αποτέλεσμα είναι όμορφο. Η χειρολαβή προέκυψε αργότερα, όταν σκεφτόμουν τι πόμολο να βάλω. Μια εξώπορτα συνήθως δεν έχει πόμολο, αλλά χειρολαβή, σε 20 λεπτά μέσα είχα φτιάξει από ένα ρετάλι μπρούτζινης λωρίδας μια ωραία χειρολαβή. Οι μεντεσέδες είναι μια πικρή ιστορία. Αρχικά τους κόλλησα με εποξική κόλλα, αυτή που την πουλάνε σε δύο σωληνάρια. Μέγα σφάλμα. Ενώ είναι πολύ σκληρή κόλλα, δεν έκανε καλή πρόσφυση πάνω στο κερωμένο ξύλο. Στη συνέχεια χρησιμοποίησα κυανοακρυλική. Μου έπεσε περισσότερο από ότι χρειαζόταν με αποτέλεσμα να κολλήσει ο πύρος με τα φύλλα του μεντεσέ. Χρειάστηκε να τον ξηλώσω και να φτιάξω καινούργιο μεντεσέ από την αρχή. Τελικά με την τρίτη τα κατάφερα. |
- Πλακάκια μπάνιου και κουζίνας
- Autopsy