Ο ΚΥΡ-ΚΟΡΜΠΕΣ

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ μια κότα κι ένα κοκόρι, που ήθελαν να πάνε μαζί ταξίδι. Κάθισε λοιπόν το κοκόρι και μαστόρεψε μιαν όμορφη άμαξα, με τέσσερις κόκκινες ροδίτσες. Και μπροστά έζεψαν τέσσερα ποντίκια, να τη σέρνουν. Στρογγυλοκάθισαν η κότα με το κοκοράκι μέσα στην άμαξα και ξεκίνησαν μαζί το ταξίδι τους. Δεν πέρασε πολλή ώρα και συνάντησαν μια γάτα, που τους σταμάτησε και τους είπε:

-«Για πού το βάλατε, καλέ;»

Κι ο κόκορας της αποκρίθηκε:

-«Πάμε ένα ταξιδάκι, στου κυρ-Κόρμπες το σπιτάκι!»

-«Πάρτε με μαζί σας», παρακάλεσε τότε η γάτα. Και ο κόκορας δέχτηκε:

-«Πολύ ευχαρίστως. Κάτσε πίσω, γιατί μπροστά μπορεί να πέσεις. Και πρόσεξε να μη λασπώσεις τις ρόδες μου να μη λερώσεις. Ροδίτσες, γυρνάτε! Ποντίκια, τρεχάτε! Πάμε ένα ταξιδάκι στου κυρ-Κόρμπες το σπιτάκι!»

Και με τη σειρά απάντησαν στο δρόμο τους μια μυλόπετρα, ένα αυγό, μια πάπια, μια παραμάνα και στο τέλος μια βελόνα. Όλοι ανέβηκαν στην άμαξα και πήγαιναν. Κι όταν έφτασαν στο σπίτι του κυρ-Κόρμπες, το βρήκαν αδειανό κι ο νοικοκύρης έλειπε. Τα ποντίκια έσυραν την άμαξα στον αχυρώνα, η κότα κι ο κόκορας κούρνιασαν στο κάγκελο του φράχτη, η γάτα κουλουριάστηκε στο τζάκι, η πάπια χώθηκε στο νεροχύτη, το αυγό τυλίχτηκε στην πετσέτα δίπλα, η παραμάνα τρύπωσε στο μαξιλάρι της πολυθρόνας, η βελόνα καρφώθηκε στο μαξιλάρι τού κρεβατιού κι η μυλόπετρα ανέβηκε πάνω απ’ την πόρτα.

Το βράδυ ήρθε κι ο κυρ-Κόρμπες. Πρώτη του δουλειά να πάει στο τζάκι ν’ ανάψει φωτιά: η γάτα όμως ρουθούνισε και τον γέμισε στάχτες. Τρέχει ο άνθρωπος στην κουζίνα να πλυθεί, αλλά η πάπια τον πιτσιλάει και τον κάνει λούτσα απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια. Παίρνει την πετσέτα να σκουπιστεί, πέφτει πάνω του το αυγό, σπάει και κολλάει στα μάτια του. Κάθεται ο κακομοίρης στην πολυθρόνα του να ξαποστάσει, τον τρυπάει η παραμάνα. Θυμώνει τότε κι αυτός και πέφτει στο κρεβάτι. Μόλις όμως ακούμπησε το κεφάλι του στο μαξιλάρι, τον πλήγωσε η βελόνα. Ως το ταβάνι τινάχτηκε απ’ τον πόνο. Κι έξαλλος απ’ το θυμό του σηκώνεται να φύγει απ’ το σπίτι και να πάρει των ομματίων του. Αλλά με το που άνοιξε την πόρτα, πέφτει η μυλόπετρα και τον αφήνει στον τόπο. Κακός άνθρωπος θα πρέπει να ήταν αυτός ο κυρ-Κόρμπες.

Πηγή

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΓΚΡΙΜΜ -Εκδόσεις ΑΓΡΑ
Α τόμος
Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ

Τίτλος πρωτοτύπου: Kinder - und Hausmärchen
Παραμύθια για τα παιδιά και την οικογένεια