Η ΚΥΡΑ-ΤΡΟΥΝΤΕ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ήταν ένα μικρό κοριτσάκι, τόσο πεισματάρικο και ξεροκέφαλο που δεν άκουγε ποτέ τους γονείς του: όσο κι αν το συμβούλευαν, σημασία δεν τους έδινε. Αλλά το πείσμα κι η ξεροκεφαλιά, ποτέ δεν βγάζουν σε καλό. Μια μέρα λοιπόν είπε η μικρή στους γονείς της:

-«Έχω ακούσει τόσο πολλά για την κυρά-Τρούντε, που θέλω να πάω κι εγώ να τη γνωρίσω. Όλος ο κόσμος λέει ότι είναι τόσο υπέροχο το σπίτι της, ότι έχει τόσο θαυμάσια πράγματα, που μ’ έπιασε περιέργεια και θέλω να τα δω».

Οι γονείς της δεν την άφησαν και της είπαν αυστηρά:

-«Η κυρά Τρούντε είναι μια κακιά γυναίκα, που κάνει φριχτά και φοβερά πράγματα. Αν τολμήσεις να πας στο σπίτι της, δεν θα είσαι πια παιδί μας».

Η μικρή όμως δεν συμμορφώθηκε με την απαγόρευση των γονιών της και μια και δυο πηγαίνει στο σπίτι της κυρά-Τρούντε. Φτάνοντας η γριά τη ρωτάει:

-«Γιατί είσαι τόσο χλομή, μικρή μου;»

-«Αχ», αποκρίθηκε το κοριτσάκι τρέμοντας απ’ το φόβο του. «Είναι απ’ την τρομάρα που πήρα μ' αυτό που είδα».

-«Και τι είδες;»

-«Εδώ στα σκαλιά είδα έναν άνθρωπο μαύρο, κατάμαυρο».

-«Ο καρβουνιάρης ήταν».

-«Κι ύστερα είδα έναν άνθρωπο κόκκινο σαν το αίμα ».

-«Ο χασάπης ήταν».

-«Αχ, κυρά-Τρούντε, τρόμαξα πολύ. Γιατί κοίταξα απ’ το παραθυράκι και δεν είδα εσένα, αλλά τον Διάβολο με πύρινο κεφάλι».

-«Αχά!», γέλασε η γριά. «Τότε είδες τη μάγισσα, όπως πραγματικά είναι. Εσένα περίμενα τόσον καιρό, να σε κάψω σαν δαδί, να μου ζεστάνεις το σπίτι!» Και μ’ αυτά τα λόγια μεταμόρφωσε το κοριτσάκι σε χοντρό κούτσουρο, τό 'ριξε στη φωτιά, κάθισε μπροστά στο τζάκι και είπε:

-«Επιτέλους, φούντωσε καλά η φωτιά μου!»

Πηγή

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΓΚΡΙΜΜ -Εκδόσεις ΑΓΡΑ
Α τόμος
Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ

Τίτλος πρωτοτύπου: Kinder - und Hausmärchen
Παραμύθια για τα παιδιά και την οικογένεια